- занҷир
- [زنجير]1. ҳалқаҳои ба ҳам гузарондашудаи филизӣ ба шакли ришта ё таноб, силсила2. таър. занҷири махсусе, ки барои нагурехтани муҷримон ва девонагон ба дасту пой ва ба гардану миёни онҳо мебастанд, завлона; занҷири дар ё дарвоза олати филизии махсус барои баста маҳкам кардани дару дарвоза; занҷир бастан (задан) банд кардан ба воситаи занҷир; занҷир кардан ба занҷир бастани дару дарвоза3. адад дар саршумории филҳо
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.